ZAMEK KAPITUŁY WARMIŃSKIEJ W PIENIĘŻNIE

Zamek Kapituły Warmińskiej w  Pieniężnie

Zamek  został  zbudowany  w   XIV w .  a  na  początku  XV w.  został  rozbudowany  i  odnowiony . Po  rozbudowie  zamek  składał  się  z  dziedzińca  w  kształcie  prostokąta  oraz  czterech  skrzydeł . Zamek  położony  jest  na  wzniesieniu  w  północno- zachodniej  częśći  miasta  i  był  z  trzech  stron  otoczony  wodą  co  zabezpieczało  go  przed  napadami . Główny  budynek  zespołu  zamkowego  to  trzypiętrowe  skrzydło  zachodnie  o  długości  75m i szerokości  15,5m . Kolejne  skrzydło  północne  jednopiętrowe  o  długości   39m  i  szerokości  17m. Skrzydło  południowe  również  jednopiętrowe  o  wymiarach  52/41,5m . Najmniejsze  skrzydło  wschodnie  o  wymiarach  44,5m/7m .
Zamek  był  otoczony  ogrodami  i  sadami  .  Zamek  został  wielokrotnie  spalony  w  latach  1455,1520,1626  jednak  po  karzdym  porzaże  został  odbudowany.
 W  zamku  przez  jakiś  czas  mieściła  się  szkoła  a  ogólnie  służył  za  rezydencję  administratora  komornictwa  pieniężnieńskiego  Kapituły  Warmińskiej.  Na przełomie wieku XVII i XVIII zamek popadł w ruinę. W roku 1798, gdy
Zburzono wówczas grożące zawaleniem dwa skrzydła zamku. Pozostały dwa istniejące do czasów dzisiejszych. Kolejną  renowacja  zamku  została  podjęta  w  1907 r. i  kolejna  w  latach  1920-1924 .  Prace  konserwatorskie  były  prowadzone  do  1931 r.
Pieniężno stało się własnością skarbu pruskiego zamek został częściowo przebudowany i zlokalizowano w nim administrację miasta i szkołę.     
   Zamek  został  murowany z cegły o układzie polskim, w partiach dolnych z kamienia, tynkowany, w ścianach widoczne dobrze zachowane ślady przeróbek i remontów. Zachowały się dwa skrzydła, ustawione do siebie pod kątem prostym. Całość  zamku  podpiwniczona. W piwnicach głównego skrzydła widoczne są sklepienia krzyżowe wsparte na kwadratowych filarach. Wewnątrz budowli widoczne, dobrze zachowane stropy z profilowanymi belkami, częściowo wsparte na słupach o budowie ośmiokątnej.
W sali bocznej dobrze zachowana dekoracja polichromiczna stropu z lat 1730-1740.

Autor :  Radosław  Mazurek